نرخ بهره تعادلی

 نرخ بهره تعادلی

نرخ بهره مانند کالا ها , خدمات , پول و … عرضه کننده و تقاضا کننده دارد و تنها فرق آن در مقدار نرخ بهره ای است که عرضه کننده صاحب پول از تقاضا کننده پول یا همان مصرف کننده پول دارد .

در اینجا عرضه کننده پول را خانوارها یا هر کسی که مقدار اضافی پول در دست دارد و قصد دارد آن را برای بدست آوردن سود یا همان بهره پول آن را قرض دهد و مصرف کننده پول یا همان تقاضا کننده پول شرکت ها , تولیدکننده ها , افرادی که به پول نیاز دارند یا حتی دولت ها می باشند که حاضر هستند در قبال دریافت پول بهره طلب شده از طرف قرض دهنده را پرداخت کنند .

فرض کنید ما تعدادی عرضه کننده پول و تعدادی تقاضا کننده پول را در یک مکان دور هم جمع کنیم . برای اینکه عرضه کننده ها پول خود را به تقاضا کننده ها قرض دهند نرخ بهره ای را طلب می کنند و به طور معمول هر چه مقدار این نرخ بالاتر باشد مطلوبیت بیشتری برای قرض دهنده ها دارد ولی از طرف دیگر تقاضا کننده ها که برای کسب پول مورد نظر به آن مکان آمده اند نرخ بهره کمتری حاضر هستند بپردازند یا حداکثر مقداری حاضر هستند بپردازند که حداقل از نظر اقتصادی توجیح برای آن ها داشته باشد که آن پول با آن مقدار بهره را دریافت کنند . حالا این دو طرف شروع به چانه زنی بر سر مقدار نرخ بهره می کنند . عرضه کننده بیشتر طلب می کنند و تقاضا کننده ها کمتر در آخر دو طرف به یک نرخی از بهره می رسند که برای هر دو طرف مناسب بوده و هم عرضه کننده حاضر است قرض دهد و هم تقاضا کننده حاضر است قرض بگیرد , به این مقدار نرخ بهره تعادلی گفته می شود .

حال در همان مکان فرض کنید تعداد کمی عرضه کننده پول وجود داشته و تعداد زیادی تقاضا کننده پول به دلیل رقابت بین تقاضا کننده ها برای دریافت پول پیشنهاد های بالاتری به عرضه کننده های پول بابت نرخ بهره می کنند و در شرایطی که تعداد عرضه کننده ها زیاد و تعداد تقاضا کننده ها کم باشد شرایط بر عکس بالا می باشد .